- зангӯлача
- [زنگوله چه]зангӯлаи хурд
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
занг — I [زنگ] 1. ғуборе, ки дар рӯи филизоти дар ҷои нам истода ба вуҷуд омада, онро оҳиста оҳиста нобуд мегардонад; занг задан (бастан) зангор гирифтани рӯи филиззот, мурёна 2. маҷ. ғубор, кудурат; занги дил ғубори дил; ғаму андӯҳ 3. танаи ғафси ток… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
чағона — [چغانه] 1. асбоби мусиқӣ, ки аз як чӯби дар сараш зангӯлачаҳо овехта иборат буд ва онро ҳаракат дода оҳанг нигоҳ медоштанд; умуман сози мусиқист дорои се тор ва бештар аз он 2. номи парда ва оҳанги мусиқиест 3. қасида, шеър, чакома, чағома … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ҷалоҷул — [جلاجل] а 1. ҳалқачаҳои оҳанин, ки гирдогирди чанбари доира овехта мешавад 2. зангӯлачаҳое, ки ба тасмаи гардани шутур ё асп баста мешавад, ё раққосагон ба дасту пои худ мебанданд … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ